На кірмаш ты сягоньня прыехала зноў. Можа пройдземся разам, дзе іскрыцца шоўк, Дзе пярсьцёнкі, і пацеркі, і грабяні – Ўсё, што трэба нявесьце. Ты толькі зірні! А далей – бубны, скрыпкі, жалейкі ляжаць, На якіх можна сёньня вясельле сыграць. Побач – лыжкі, збаны, палуміскі, нажы – Ўсё, патрэбнае, каб гаспадаркаю жыць. Тут жа – забаўкі, нават калыскі стаяць, У якіх калыханкі, здаецца, зьвіняць... Не адкладвай, прашу, ад вясны да вясны Ты ўсе гэтыя нашы пакупкі і сны, Покуль на кірмашы хто іх не разабраў, Покуль з гора я грошыкаў не прагуляў.
1965
|
|